Cinta yang hadirnya menghancur jiwa
Perginya mengundang sengsara
Kasih yang tak berpenghujung
Sayang yang tiada pemulanya
Semua itu bakal sirna
Aku mohon penjarakanlah ia
Bukan cinta itu pada si dia semata
Masih ada lagi ruang untuk dicurah rasa cinta
Walau pun bukan pada yang hak
Masih ada yang punya layak
Keluargaku antaranya.
Penjarakanlah ia!
Sebelum hadirnya membuat sesak di dalam dada
Kelak banyak jiwa yang terseksa
Aku perit merasainya
Makin buat aku sakit hati saja
Mahu membenci, tapi tak punya kuasa
Jadi haruskah kubiarkan ia?
Atau, perlukah aku penjarakan saja?
Ah, benci aku pada dia
Tapi, aku sayang juga
P/s: Aku tengah jiwang, tapi bukan seperti yang anda sangkakan. Jangan bersangka-sangka.
